Het vertalen naar het engels zou misschien onnodige fouten opbrengen (met name onjuiste vertaling van bepaalde Hadith)
dus plaats ik het maar in het ned. Het betreft concentratie tijdens het gebed, neem de tijd om het in zijn geheel te lezen en het zal je bewust maken van je gebed Insha'Allah.
Als iemand van jullie de nodige kennis bezit om het wel te vertalen; Graag. JazakAllah Alkhair.
____________________________
Concentratie tijdens het gebed:
Iedereen weet wel dat we tijdens ons gebed concentratie nodig hebben, en dat dat erg belangrijk is. Maar zoals we in de praktijk vijf keer per dag merken, is dat niet altijd even makkelijk om dit ook inderdaad na te komen.
Vaak vragen wij ons af? Hoe kunnen we onze concentratie tijdens het gebed verbeteren?
In de tijd van de profeet(vzmh) liep er eens een man de moskee binnen, bad twee buigingen, en ging de profeet(vzmh)groeten, die tegen hem zei:
“Ga terug, en bidt, want je hebt niet gebeden.”
De man ging inderdaad terug, en deed zijn gebed opnieuw, ging weer naar de
profeet(vzmh) die weer zei: “Ga terug en bidt, want je hebt niet gebeden.”
De man deed hetzelfde, kwam terug naar de profeet(vzmh) en voor de derde
keer zei de profeet: “Ga terug en bidt, want je hebt niet gebeden.”
De man antwoordde verontwaardigd: “Bij degene die jou de waarheid heeft
gezonden, ik kan niet beter dan wat u net heeft gezien!”
De profeet(vzmh) zei: “Zeg Allahu Akbar, lees de Qoraan, en buig, totdat je
stabiel bent, sta weer op, totdat je stabiel bent. Kniel (soejoed) totdat je
stabiel bent. Zit, totdat je stabiliseert, en kniel totdat je stabiliseert.”
Hiervan leren wij dat wij rustig aan moeten bidden, dit zal onze concentratie verhogen, en niet dat juist tijdens het gebed de gekste dingen binnenschieten: Ik moet nog schoonmaken, ik moet die nog bellen, aja, dat moet ik tegen haar of hem nog zeggen en ga zo maar door.........
………………………………………………………………………………
Omar ibn al-Khattaab ra zei: “Een man bidt 60 jaar, en geen enkele buiging
wordt van hem geaccepteerd.”
De metgezellen vroegen: “Waarom?”
Hij zei: “Het zijn slechts bewegingen wat hij uitvoert.”
Hoe onderhoudt de profeet(vzmh) zijn gebed??
Kijk naar de volgende vertellingen van de metgezellen en de profeet(vzmh):
Hij zei altijd: “Bilaal, ontspan ons ermee.” (Bedoeld wordt dus het gebed.)
Dus de profeet(vzmh) zag het gebed als een ontspanning voor hem en alle
moslims om hem heen, in tegenstelling tot ons, wij zien het als een last,
waar we zo snel mogelijk vanaf willen zijn, want anders mis je die film, of
anders kom je daar te laat, of anders krijg je ruzie met die of met die.....
Hij zei ook: “Het allerliefste in mijn leven is het gebed.”
Stel jezelf eens deze vraag: Wat is het allerliefste in mijn leven?
Jouw geld? Jouw vrouw, je man? Helaas zullen slechts weinig van ons
hetzelfde als onze boodschapper(vzmh) antwoorden. Moge Allah (swt) ons vergeven en ons op zijn pad leiden.
Rabi3a ibn Ka3b zegt: “Ik hoorde de profeet(vzmh) tijdens zijn buiging zeggen:
‘O Allah, mijn gehoor, zicht, hersens, botten en zenuwen zijn allemaal tot U gericht.’”
Soufiane at-Tawri: “Als je at-Tawri zag bidden, dacht je dat hij op dat moment zal overlijden!”
Zo geconcentreerd was hij bezig met zijn gebeden, hij heeft de echte betekenis van de volgende overlevering begrepen: “Bidt het gebed van iemand die afscheid neemt.” Dus afscheid van dit leven. Als jij wist dat het gebed wat je nu zal verrichten, jouw laatste gebed zal zijn:
De profeet(vzmh)hem zei: “Een man bidt een gebed, en er wordt slechts de helft van geaccepteerd, of een kwart, of een achtste, of….”
Hoeveel is van jou geaccepteerd? 100%? De helft? Een kwart?
Omar ibn az-Zoubair(ra) was iemand die een bijzondere hoge concentratie had tijdens het gebed. Omar(ra) had een gevaarlijke ziekte aan zijn been, waardoor zijn been geamputeerd moest worden. Ze stelden voor om hem te verdoven met verdovingsmiddelen, een drug, maar hij weigerde. Hij zei ik heb wat beters:
Ik ga bidden, en wacht totdat ik in mijn soejoed ben, doe dan wat je wil. Omar (ra) begon aan zijn gebed, met een wonderbaarlijke concentratie, hij
boog, stond weer op, en ging toen naar zijn soejoed, even later begonnen ze
met een zaag(!!!) zijn been eraf te zagen en het enige wat ze van hem
hoorden is:
“Laa ilaaha illa Allah, Astaghfiro Allah, Alhamdolillaah, Allahu Akbar….”
En geen enkele schreeuw of iets dergelijks, zij gingen door, totdat de been
ernstig begon te bloeden, waardoor ze met een pan heet water aankwamen, om
het te verhelpen. Omar ra was toen buiten bewust zijn. Toen hij wakker werd zei hij: “Bij Allah, ik heb niks gemerkt, totdat het
hete water aan mijn been werd gezet.”
Maasha Allah!!! Geen woorden voor, hoe kan iemand zo ver weg zijn, zo
dichtbij Allah, dat als zelfs je been wordt weghaalt, je er niks van merkt…!!??!!
Bidt op tijd, wassing is perfect, de zuilen ook, hij is geconcentreerd, maar de duivel komt hem storen, dan doet hij zijn uiterste best om toch weer zijn concentratie terug te krijgen, en dat lukt, maar de duivel komt weer, weer wordt hij gestoord enz.
Je zou kunnen zeggen dat deze persoon, met twee dingen tegelijk bezig is:
zijn gebed, en een ‘jihad’, dus hij doet zijn best om zijn concentratie terug te krijgen. Mogelijk verkeren de meesten van ons in veel van hun gebeden in een soortgelijke staat. Deze persoon, heeft voor zijn gebed een dubbele beloning: één voor zijn gebed, en één voor zijn ‘jihad’.
Wordt het niet eens tijd om je imaan te vergroten, door kennis op te doen en jezelf zo nu en dan dwingen de Qoraan te pakken, extra gebeden te verrichten en harder vechten tegen de sajtaan. Doe eens je best om de hele wereld achter je te laten en alleen jij en Allah(swt) te zijn.
En nu komt de belangrijkste vraag: “Hoe concentreer ik me op het gebed?”
Er zijn vier dingen waar je je aan moet houden:
1- Blijf ver van de zonden: Toon berouw, en houd ermee op, en het zal zeker invloed hebben. Er ging een man naar Ibn Hanbal en zei: “Ik zet ’s nachts mijn water klaar (voor de wassing), en heb de intentie om op te staan voor fajr, slaap vroeg, en toch kan ik niet opstaan.” Ibn Hanbal zei: “Jouw zonden hebben jou zo zwaar gemaakt.”
Zo zwaar dat hij niet meer voor het fajr-gebed kan opstaan. Hij die het
fajr-gebed niet op tijd kan verrichten, zorg ervoor dat je zonden die je tegenhouden er niet meer zijn!
2. Stel jou lievelings soera aan uit de koran: leer het uit je hoofd, zoek de uitleg ervan op in een makkelijke tafseer en leer dat ook. Bidt dan met deze Soera in jou Qiyyaam. Denk je eens in: Zo’n mooi stuk wat je aan het lezen bent, en je weet wat je zegt, je begrijpt het helemaal, en je houdt er van midden in de nacht.
3- Bidt gezamenlijk: dit versterkt jou band met de anderen, en geeft ook een mooie ontspannen sfeer in jullie groep. In de moskee is natuurlijk het mooist, maar thuis met je broers/zussen of kinderen kan natuurlijk ook.
De laatste, maar het belangrijkste punt:
4. Begrijp de echte betekenis en de waarde van het gebed: Wees je ervan bewust dat elke beweging van het gebed invloed heeft op je hart. Vanaf de wassing tot het eind.Laat jezelf niet alleen fysiek naar de qibla gericht zijn maar,vooral met je hart.
De profeet(vzmh) zei: “Als een dienaar de wassing verricht, en zijn handen wast,
verdwijnen de zonden uit zijn handen en tussen zijn nagels. Wast hij zijn mond, dan verdwijnen de zonden ook onder zijn tong. Wast hij zijn gezicht, verdwijnen de zonden zelfs onder zijn oogleden. Wast hij zijn hoofd, verdwijnen zijn zonden zelfs uit zijn oren, en als hij zijn voeten wast,
verdwijnen ze ook van onder de nagels.”
Dus alle (kleine) zonden die hebt verricht, worden van je weggewassen.
Waarom mag men niet rond kijken wanneer men bid?
Stel je voor, dat je bij een belangrijke koning of president op bezoek bent, en je staat voor hem. Dan ben je ook niet naar alle hoeken in de kamer aan het bekijken. Maar nu sta je voor jou Heer!!! Dan kun je het ook niet maken om ergens anders naar toe te kijken. Reciteer de Fatiha. En blijf je ook hier bewust van wat je zegt.
Je vraagt Allah hier om je op het rechte pad te leiden. Hoop dan ook op verhoor van je smeekbede.
De profeet(vzmh) zegt in een hadith Qudusi:
“Als een dienaar tijdens zijn gebed de Fatiha reciteert, dan antwoord Allah(swt) hem: mijn dienaar heeft mij gedenkt.
‘Meester van de Dag des Oordeels.’ Mijn dienaar is zich bewust van mijn macht.
-‘U alleen aanbidden wij en U alleen smeken wij om hulp.’ Dit is alleen tussen mij en mijn dienaar. -‘Leid ons op het rechte pad, Het pad dergenen, aan wie Gij gunsten hebt geschonken - niet dat van hen, op wie toorn is nedergedaald, noch dat der dwalenden.’ Mijn dienaar heeft mij gevraagd, en ik zal hem schenken wat hij
vroeg.”
Toen Omar ibn Abd al-Aziz bad, hield hij korte stiltes na elke vers van al-Fatiha. Zijn metgezellen (ra) vroegen hem naar de reden en hij zei: “Ik houd ervan om het antwoord van Allah te horen.”
Daarna lees je een Soera op. Velen van ons nemen de kortste soera, bijv.
Al-Ichlaas, om eerder klaar te zijn, maar als je je bewust bent van de grote
betekenis van deze kleine Soera dan zul je er insha’Allah meer bij stil staan.
Laten we vanaf dit moment ons best doen om daadwerkelijk te begrijpen wat we zeggen, en dat ook op ons laten inwerken, en wij vragen Allah swt om ons gebed dan te accepteren.
Amien.
Moge Allah ons helpen onze concentratie te verbeteren.
hij vindt dat Sharia wet via democratische weg zou moeten worden ingevoerd
is hij serieus?
Tja, nu zegt hij dat 't uit de context is gehaald en het puur theoretisch was bedoeld maar ik denk wel dat 't een beetje voor de hand is dat hij 't deed om wat populariteit in de Islamitische 'wereld' te winnen.
Elke argument/opmerking heeft tegenwoordig een onderliggende betekenis/bedoeling (mbt de politiek). Alleen is 't niet al te positief voor hem uitgepakt.
Daarnaast denk ik zowieso niet dat 't ooit een mogelijkheid zou kunnen zijn gezien de democratie zelf zulke situaties zou onderscheppen. In andere woorden; een islamitische wetgeving democratisch gekozen for the sake of democratie; de democratie zou immers dan niet meer bestaan, snap je?
Zou het toch enig invloed hebben dan kan ik me niet voorstellen hoe deze islamitische wetgeving eruit zou moeten zien, iedereen heeft immers een ander beeld van de Islamitische wetgeving. (zie verscheidene 'Islamitische' landen).
In Islamitisch spanje 'vroeger' was 't anders, de 'ongelovigen' kregen hun eigen rechtssyteem die zij mochten uitvoeren onder hun mensen, dus eigen vrijheid van religie. 'T zou dus een splitsing van ned zijn.
'T kan dus wel. Wa Allahu A'lam.
Tja, nu zegt hij dat 't uit de context is gehaald en het puur theoretisch was bedoeld maar ik denk wel dat 't een beetje voor de hand is dat hij 't deed om wat populariteit in de Islamitische 'wereld' te winnen.
Elke argument/opmerking heeft tegenwoordig een onderliggende betekenis/bedoeling (mbt de politiek). Alleen is 't niet al te positief voor hem uitgepakt.
Daarnaast denk ik zowieso niet dat 't ooit een mogelijkheid zou kunnen zijn gezien de democratie zelf zulke situaties zou onderscheppen. In andere woorden; een islamitische wetgeving democratisch gekozen for the sake of democratie; de democratie zou immers dan niet meer bestaan, snap je?
Zou het toch enig invloed hebben dan kan ik me niet voorstellen hoe deze islamitische wetgeving eruit zou moeten zien, iedereen heeft immers een ander beeld van de Islamitische wetgeving. (zie verscheidene 'Islamitische' landen).
In Islamitisch spanje 'vroeger' was 't anders, de 'ongelovigen' kregen hun eigen rechtssyteem die zij mochten uitvoeren onder hun mensen, dus eigen vrijheid van religie. 'T zou dus een splitsing van ned zijn.
'T kan dus wel. Wa Allahu A'lam.
ik wist het wel laying:
het was gewoon een publiciteit stunt of niet?
hij wilt dat de muslim gemeenschap op hem gaat stemmen slimme gast
nederland is een land dat probeert godsdienst en staat gescheiden te houden en sharia is een islamitische wet dus ik geloofde hem all niet bij de eerste zin lol
en ik denk niet dat er vandaag een islamitische staat is in deze wereld dat je kunt vergelijken met Al Andulus of Ottoman Empire or all die andere vroegere islamitische koningrijken
nederland is een land dat probeert godsdienst en staat gescheiden te houden en sharia is een islamitische wet dus ik geloofde hem all niet bij de eerste zin lol
Heb je ooit een andere parlementslid voor zijn woord genomen?
Hier ook een zuster die de Nederlandse taal beheerst..
Subhana Allah, wist niet dat er hier Nederlanders waren.. Masha Allah. & Jazaakum Allahu gairan voor die artikelen! :rose:
Hier ook een zuster die de Nederlandse taal beheerst..
Subhana Allah, wist niet dat er hier Nederlanders waren.. Masha Allah. & Jazaakum Allahu gairan voor die artikelen! :rose:
Al-Imam Abu Haatim ibn Hibbaan al-Busti heeft in zijn boek ‘Rawdat-ul-‘Uqalaa wa
Nuzhat-ul-Fudalaa’ gezegd:
“Het is voor elk intelligent persoon verplicht om te allen tijde te zwijgen totdat het nodig is voor hem om te spreken. Want hoe vaak heeft iemand spijt van wat hij gezegd heeft nadat hij het gezegd heeft en hoe zelden heeft iemand spijt van wat hij gezegd heeft als hij gezwegen heeft? En de mensen die het langst ongelukkig blijven en de meeste beproevingen doormaken, zijn degenen die getroffen zijn met een losse tong en een hard hart.”
Ibn Hibbaan heeft ook gezegd: “Het is voor de intelligente persoon verplicht om zijn oren twee keer zo vaak te gebruiken als zijn tong en zich te realiseren dat hij twee oren gekregen heeft en slechts één mond zodat hij meer gaat luisteren dan hij spreekt. Dat is omdat hij spijt zou kunnen krijgen van wat hij gezegd heeft, wanneer hij spreekt, maar als hij zwijgt, dan zal hij niets hebben om spijt van te hebben. Het is immers gemakkelijker om terug te nemen wat je nooit gezegd hebt, maar zodra een woord uitgesproken is, bezit het zijn spreker, maar als het nooit uitgesproken is, blijft dit het eigendom van degene die het nooit uitgesproken heeft.”
Ibn Hibbaan heeft ook gezegd: “De tong van de intelligente persoon schuilt achter zijn hart zodat hij zijn hart raadpleegt wanneer hij iets wil zeggen. Als er gedacht wordt dat hij zou moeten spreken dan doet hij dat maar zo niet, dan zwijgt hij. Bij de onwetende persoon bevindt het hart zich echter op het puntje van zijn tong, dus spreekt hij zonder na te denken. En degene die zijn tong niet bewaakt, begrijpt zijn religie (islam) niet.”
bron: Rawdat-ul-‘Uqalaa wa Nuzhat-ul-Fudalaa
Wassalaamu 'alaykum
Last edited by al Amaanah; 10-04-2006 at 03:10 PM.
Hierbij nog iets moois masha Allah. Ik weet niet of het waargebeurd is (ik weet ook niet wie Khalid Arashed is) Het verhaal is best lang, maar zeker de moeite waard.
Dit verhaal werd door sheikh Khalid Arashed vaak verteld.. men zegt dat het zijn persoonlijke verhaal is (wa Allahoe a3lam):
Ik was de 30 jaar nog niet gepasseerd toen mijn vrouw in haar buik de eerste van mijn zonen ter wereld zou brengen..Ik kan mij die nacht nog goed herinneren. Ik bleef tot het einde van de nacht met een groep vrienden in een uitgaansgelegenheid. Het was een avond vol lege woorden. Een avond vol met roddels en haram commentaar op mensen. Ik was degene die de vaakst het gelach van de mensen veroorzaakte. Ik roddelen over mensen en zij lachen. Die avond maakte ik ze erg aan het lachen. Ik had het bijzondere “talent” dat ik mensen goed kon imiteren. Met het veranderen van mijn stem kon ik heel dicht bij de stem komen van de persoon die ik belachelijk maakte. Ja, ik maakte allerlei mensen belachelijk. Niemand kon aan mij ontsnappen zelfs niet mijn vrienden. Sommige mensen gingen mij vermijden om zo aan mijn tong te kunnen ontsnappen. Die nacht maakte ik een blinde man belachelijk die ik bedelend op de markt gezien had. Ik had hem met mijn voet laten struikelen en vallen. Hij draaide zijn hoofd en wist niet wat te zeggen. De lachende echo’s van mijn “grap” vulden de markt.
Ik keerde zoals gewoonlijk laat terug naar mijn huis. Mijn vrouw zat op mij te wachten. Ze was in een treurige stemming. Ze zei met trillende stem: “Rashed, waar was je?” Ik zei met spot: “op mars.. bij mijn vrienden natuurlijk!” Het was duidelijk aan mijn vrouw te zien dat zij moe was. Ze zei, terwijl mijn opmerking haar verstikte: “Rashed, ik ben erg moe. Ik kan op elk moment nu gaan bevallen!” Een stille traan rolde over haar wang. Ik merkte dat ik mijn vrouw verwaarloosd had. Ik had haar aandacht moeten schenken en mijn avond uit minder lang moeten maken vooral omdat ze in haar negende maand zat.
Snel bracht ik haar naar het ziekenhuis en ging de verloskundekamer binnen. Zij had vele lange uren pijn. Ik wachtte met weinig geduld haar bevalling af. Het verliep allemaal moeizaam. Ik wachtte lang totdat ik moe werd. Ik ging terug naar huis en liet mijn telefoonnummer achter zodat ik gebeld kon worden als er nieuws was.
Na een uur werd ik gebeld door het ziekenhuis waarbij ze mij berichtten over de komst van Salem (mijn zoon). Meteen ging ik naar het ziekenhuis. Ik vroeg naar de kamer van mijn vrouw maar de mensen van het ziekenhuis vroegen mij om eerst bij de dokter langs te gaan die de bevalling van mijn vrouw had begeleid.
Schreeuwend zei ik: “Wat voor dokter? ik wil mijn zoon Salem zien!” Ze zeiden: “Ga eerst langs de arts”. Ik stapte bij de arts naar binnen. Ze vertelde mij dat onprettige dingen kunnen gebeuren en dat men dat soort dingen moet accepteren. Toen zei ze: “Uw zoon heeft ernstige misvormingen in zijn oog en het lijkt erop dat hij niet zal kunnen zien.(!)”
Ik liet mijn hoofd hangen en kropte mijn gevoel op. Toen herinnerde ik mij de blinde bedelaar die ik op de markt liet struikelen en waar ik de mensen om liet lachen. Sub7ana Allah. “Wat je met anderen doet zal er met jou worden gedaan!”. Ik bleef verstomd. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Toen dacht ik aan mijn vrouw en zoon en bedankte de dokter voor haar vriendelijkheid en ging mijn vrouw bezoeken. Mijn vrouw was helemaal niet bedroefd. Zij geloofde geheel in dat Allah de dingen al voorbestemd heeft. Zij was tevreden. Zij heeft mij altijd vermaand om mensen niet belachelijk te maken zeggende: “Spot niet met mensen!”
We verlieten het ziekenhuis samen met Salem. Eerlijk gezegd gaf ik hem niet veel aandacht. Ik beschouwde hem als niet aanwezig in het huis. Wanneer zijn gehuil te hard werd vluchtte ik naar de woonkamer om daar te slapen. Mijn vrouw gaf hem heel veel aandacht. Zij hield erg van hem. Zelf haatte ik hem niet maar ik kon ook niet van hem houden!
Salem groeide en begon te kruipen. Hij had een merkwaardige manier van kruipen. Toen hij bijna 1 jaar oud was probeerde hij te lopen. Toen ontdekten we dat hij mank liep. Hij werd op mij een grotere last dan hij al voor mij was. Na Salem beviel mijn vrouw van Omar en Khalid.
De jaren gingen voorbij en Salem en zijn broers groeiden op. In die tijd hield ik er niet van om thuis te blijven. Altijd was ik bij mijn vrienden. Eigenlijk was ik een soort speeltje in hun handen. Mijn vrouw verloor echter nooit de hoop dat ik mijn leven zou beteren. Zij deed altijd du3a voor mij dat ik het juiste pad zou volgen. Ze werd niet boos vanwege mijn wilde gedrag. Ze werd echter wel erg bedroefd als zij zag dat ik Salem negeerde en wel aandacht schonk aan zijn broertjes. Salem werd groter en met hem mijn zorgen. Ik vond het best toen mijn vrouw Salem wilde inschrijven in een speciale school voor gehandicapte kinderen.
Bij het voorbijgaan van de jaren werd ik er geen betere persoon van. De dagen waren steeds hetzelfde: werk, slaap, eten en uitgaan. Op een gegeven vrijdag werd ik om 11 uur ’s ochtends wakker. Het was, vond ik nog vroeg. Ik was uitgenodigd voor een bruiloftbanket (walimah). Ik kleedde me aan, deed geurtjes op en was van plan om te vertrekken. Lopend door de woonkamer werd ik gestopt door de aanblik van Salem. Hij huilde hevig. Het was de eerste keer dat ik aandacht schonk aan het huilen van Salem. Tien jaar lang heb ik hem genegeerd. Ik probeerde hem ook nu weer te negeren maar het lukte me niet. Ik hoorde hem zijn moeder roepen terwijl ik zelf in de kamer was. Ik ging naar hem toe en zei: “Salem! Waarom huil je?!”. Zodra hij mijn stem hoorde stopte hij met huilen. Toen hij merkte dat ik dichtbij stond, taste hij in het rond met zijn kleine handen. Wat is er met hem? Ik ontdekte dat hij probeerde zich weg van mij te verplaatsen!! Alsof hij zei: “merk je me nu pas op? Waar was je tien jaar lang?” Ik volgde hem zijn kamer in. In het begin wilde hij me niet vertellen waarom hij huilde. Met vriendelijke woorden probeerde ik hem wel te laten vertellen wat er mis was. Salem begon te vertellen waarom hij huilde en ik luisterde verschrikt naar hem. En weten jullie wat nu de reden was?? Dat zijn broertje Omar, die hem altijd hielp om bij de moskee te komen, te laat was. En omdat op die dag het vrijdagsgebed was, was hij bang dat hij geen plek meer zou vinden op de eerste rij. Hij riep Omar en hij riep zijn moeder maar geen antwoord, toen begon hij te huilen.
Ik keek naar de tranen die uit zijn blinde ogen rolden. Ik kon de rest van zijn woorden niet meer aanhoren. Ik legde mijn hand op zijn mond en zei: “Salem, is dit waarom je huilde??” “Ja” zei hij. Ik vergat mijn vrienden en ik vergat het banket en zei: “Wees niet bedroefd Salem. Weet je wie er vandaag met je naar de moskee gaat?” Hij zei: “Omar natuurlijk, maar hij is altijd laat” Ik zei: nee.. Ik zal met je mee gaan”. Salem was totaal verrast.. hij geloofde het niet. Hij dacht dat ik met hem spotte en hij begon weer te huilen. Ik veegde zijn tranen weg en nam hem bij de hand. Ik wilde hem met de auto brengen. Hij weigerde en zei: “De moskee is dichtbij.. ik wil lopend naar de moskee.” Ja, dit zei hij.
Ik kan mij niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst een moskee binnen ging, maar dit keer was de eerste keer dat ik angst voelde en spijt over wat ik al die jaren heb genegeerd. De moskee was vol met mensen, toch kon ik voor Salem een plek in de eerste rij vinden. We luisterden naar de vrijdagspreek en Salem deed naast mij de salaat.. of eigenlijk was ik de gene die naast hem bad.
Na de salaat vroeg Salem mij om hem een exemplaar van de Quran te geven. Ik was verbaasd!! Hoe kan hij nu lezen als hij blind is? Ik had bijna zijn vraag genegeerd maar ik wilde zijn gevoel niet kwetsen. Ik gaf hem de Quran. Hij vroeg mij toen om Soerah Al Kahf op te zoeken. Ik zocht door de pagina’s en keek in de inhoudsopgave totdat ik de Soerah vond. Hij nam de Quran en legde hem voor zich en hij begon de Soerah te reciteren met zijn ogen gesloten. Sub7ana Allah! Hij kende de Soerah helemaal uit zijn hoofd!
Ik schaamde mij. Ik nam een ander exemplaar van de Quran en voelde een soort kippenvel over mijn ledematen. Ik las en ik las. Ik smeekte Allah om mij te vergeven en mij te leiden. Ik kon het niet meer aan… Ik begon als een kind te huilen. Er waren nog wat mensen in de moskee Soennah gebeden aan het doen. Ik schaamde me tegenover ze en probeerde mijn huilen te bedwingen. Maar mijn gehuil werd steeds hoger en harder. Ik merkte niets meer totdat ik een kleine zoekende hand voelde op mijn gezicht dat daarna mijn tranen wegveegde. Het was Salem!
Ik omhelsde hem, keek hem daarna aan en zei toen in mijzelf: “Jij bent niet de blinde, ik ben degene die blind is” Omdat ik achter erg slechte mensen aan liep die mij naar het vuur sleurden. We keerden terug naar het huis. Mijn vrouw was zeer ongerust over Salem, maar haar ongerustheid werd omgezet in tranen toen zij wist dat ik het vrijdagsgebed met Salem had gebeden. Vanaf die dag was er geen salaat in de moskee wat ik nog miste. Ik verliet mijn slechte “vrienden” en ik kreeg goede vrienden die ik in de moskee leerde kennen. Ik proefde samen met hen de smaak van Imaan (geloof). Zij leerden mij dingen die het wereldse leven mij van had laten afdwalen. Geen lezing of extra gebed liet ik nog voorbij mij gaan. Ik las de Quran meerdere malen per maand uit. Mijn tong werd zachter met het gedenken van Allah in de hoop dat Hij mijn geroddel en gespot over de mensen zou vergeven. Ik merkte dat ik veel dichter bij mijn gezin stond.
De blikken van angst en medeleven verdwenen uit de ogen van mijn vrouw. Er stond constant een glimlach op het gezicht van mijn zoon Salem. Wie hem zou zien zou denken dat hij in het bezit was van de hele wereld. Ik was Allah erg dankbaar voor zijn gunsten. Op een dag besloten mijn goede vrienden om naar een ver gebied te gaan om daar da3wa (uitnodigen tot het goede) te doen. Ik twijfelde of ik met ze mee zou gaan. Ik vroeg Allah om hulp en ik vroeg mijn vrouw om advies. Ik verwachtte dat zij niet zou instemmen maar het tegenovergestelde gebeurde! Ze was erg blij en ze moedigde mij aan. Vroeger vertrok ik of reisde zonder het met haar te overleggen in mijn verdorven leefstijl. Ik richtte mij tot Salem en meldde hem dat ik op reis zou gaan waarna hij mij met zijn kleine armen in afscheid omhelsde.
Drie en een halve maand duurde mijn afwezigheid. Gedurende die hele periode nam ik elke keer als ik de mogelijkheid had contact op met mijn vrouw en mijn kinderen. Ik miste hen erg. En wat miste ik Salem! Wat wilde ik graag zijn stem horen! Hij was de enige die ik niet aan de telefoon had gehad gedurende mijn hele reis. Hij was of op school of in de moskee wanneer ik belde. Elke keer als ik mijn vrouw vertelde dat ik Salem zo miste moest ze lachen.
Behalve de laatste keer dat ik belde. Ik hoorde haar lach niet die ik verwachte. Haar stem was anders.
Ik zei tegen haar: “Geef aan Salem mijn salaam (groet) door.” Insha Allah” antwoordde zij. En ze bleef stil. Eindelijk kwam ik thuis. Ik klopte op de deur hopend dat Salem de deur zou openen. Tot mijn verbazing deed mijn zoontje Khalid open (hij was de 4 jaar nog niet gepasseerd). Ik zette hem op mijn schouders terwijl hij schreeuwde: “Papa..Papa..” Ik weet niet waarom mijn borst benauwd werd toen ik het huis binnenging.. Ik zocht mijn toevlucht bij Allah tegen de vervloekte shaytan. Mijn vrouw kwam naar mij toe maar ze was anders dan normaal. Alsof ze deed alsof ze blij was. Ik bekeek haar eens goed en vroeg haar: “Wat is er met je?”, “Niets” zei ze.
Toen dacht ik weer aan Salem en vroeg haar: “Waar is Salem?” Haar hoofd boog naar beneden. Ze antwoordde niet. Er rolde brandende tranen over haar wangen. Toen begon ik naar haar te schreeuwen: “Salem! Waar is Salem???”
Ik hoorde toen niets meer behalve de stem van mijn zoontje Khalid die in zijn taaltje zei: “Papa…Thalem is naal Jannah.. Bij Allah..”. Mijn vrouw kon de situatie niet meer aan. Ze begon hard te huilen. Ze viel bijna flauw en kon zich nog net uit de kamer verplaatsen. Later begreep ik dat Salem twee weken voor mijn terugkomst een hoge koorts had gekregen. Mijn vrouw had hem naar het ziekenhuis gebracht. De koorts werd steeds heviger en wilde hem maar niet loslaten totdat zijn ziel en zijn lichaam van elkaar gescheiden waren.
Als het je allemaal te benauwd wordt.. Als je ziel het niet meer houdt met wat het moet dragen roep dan: Yaa Allah (Oh Allah)!
Als je geen oplossing meer ziet en alle wegen lijken gesloten en alle hoop is lijkt beëindigd roep dan: Yaa Allah (Oh Allah)!
Er is geen god behalve Allah Heer van de zeven hemelen en van de geweldige troon.
Moge wij er een lering uit trekken insha Allah
Wassalaamu ‘alaykum wa ra7matu Allahi wa barakatuh
Hey there! Looks like you're enjoying the discussion, but you're not signed up for an account.
When you create an account, we remember exactly what you've read, so you always come right back where you left off. You also get notifications, here and via email, whenever new posts are made. And you can like posts and share your thoughts. Sign Up
Quote
![[/SIGPIC1][SIGPIC]](https://www.islamicboard.com/signaturepics/sigpic7726_5.gif)
Als je nog meer links tegenkomt, vergeet ze niet om te posten 
is hij serieus?
laying: 
Hide
Looks like you're enjoying the discussion, but you're not signed up for an account.
Bookmarks